شدم مثل كشاوزها كه از بارون باريدن خوشحال ميشن. از بس كه چمن بى آب دارم و منم بى حوصله و چمن كش. كيهان كه تيتر ميزد " شادى باغداران بيرجندى از اولين باران پاييزى" تو ذهنم باغداران بيرجندى رو تجسم ميكردم كه مغموم و بيل به دست با چهره آفتاب سوخته و دستاى ترك خورده سر زمين نشستن يهو رعد و برق ميزنه و بارون ميگيره و باغدارا بلند ميشن و با شادى و با دهانى باز به آسمون نگاه ميكنن و خبرنگار كيهان هم كه لاى بوته ها قايم شده بوده اين شادى رو ثبت ميكنه. تف به كيهان دهه ٦٠ كه با اين تيترها سر ما رو گرم ميكرد. اين بود پست سياسى امسال من.