شبها هميشه دلم ميخواد چراغ بيرون خونه روشن باشه تا صبح. تو پاسيوى بغل خونه هم چند تا ريسه لامپ زدم رو داربست و تاريك كه ميشه روشنش ميكنم و موقع خواب خاموش ميكنم. نور بيرون خونه بهم حس امنيت ميده و به رهگذرا هم اين پيغام رو ميرسونه كه تو اين خونه زندگى در جريانه. خونه خودمون  فقط وقتايى كه مهمون داشتيم بابا اصرار داشت چراغ كوچه و چراغ راه پله حتماً روشن باشه. بايد حواسمون ميبود كه اگه همسايه ها تصادفاً چراغ بيرون رو خاموش ميكردن، زود بريم روشن كنيم تا بابا ناراحت نشه. 

وقتى از شبا از جلوى خونه ها رد ميشم بر حسب روشن يا خاموش بودن چراغ بيرون، در مورد اهالى خونه قضاوت ميكنم. يه همچين آدميم من.