٤ ماهى هست كه در آريزونا زندگى ميكنيم. هنوز خوشحاليم و هنوز فكر ميكنيم تصميم درستى گرفتيم. ١٥ سال زندگى در تگزاس و به آخر رسوندن يه دوره كامل آكادميك و حالا شروع دوباره در آريزونا. زندگى در طبقه پنجم آپارتمان لاكچرى در باب طبعمون بوده. نمايى پانورميك دره و تماشاى هر روز غروب آفتاب. امشب (يا امروز صبح) براى اولين بار غروب ماه رو از پنجره اتاق خوابمون ديدم و خدا خدا ميكردم راضيه بيدار شه تا اين منظره زيبا رو بهش نشون بدم. بيدار نشد اما عكس گرفتم كه وقتى بيدار شد نشونش بدم.