يه تقويم روميزي دارم که خيلي دوسش دارم.يه دوست خيلي خيلي عزيز اونو به من هديه داده. کنار تختم رو ي کتابخونه کوچيک اتاقم گذاشتمش.تو هر صفحش که هفته به هفته ورق مي خوره ۳تا عکس ناز از ايران هست و يه خط شعر . هميشه اول عکساشو سير نگاه ميکنم و بعد ميرم سراغ شعر.شعر اين هفتش از حميد مصدق هست :

چه انتظار عظيمي نشسته در دل ما
هميشه منتظريم و کس نمي آيد
صفاي گم شده آيا بر اين زمين تهي مانده
باز مي گردد ؟ ....

دو روز ديگه ورقش مي زنم....